hey!

I'm starting to create a blog in PRIVATE...that's new!!!I'd like to congratulate myself for that great accomplishment :))

Ang bagong Espana

Buong pagaakala ko hindi bumabaha dito samin sa Bulacan, nagkamali ako, maling mali. Nagulat ako pagkababa ko ng bus, BAHA! OMG! Pati ba naman sa Bulacan inaabutan pa din ako ng baha eh puro baha na nga inaabot ko sa Espana, Dapitan, at San Lazaro. Ayoko na! Lalangoy na lang ako.

Kapag nagsama ang dalawang walang sense of direction

Matagal nang nangyari ito pero ngayon ko lang naalalang isulat, nangyari kasi ito nung HELL WEEK.

Pupunta ko sa Fatima para sabayan si Nadz sa paguwi sa Bulacan kaya sumabay ako kay Von (ay, mali nagpahintay pala ko sa kanya, dalawang oras ba naman ako magpahintay). Naiwan ko ang charger, nagpalit pa ko ng damit at kung ano ano pa habang naghihintay si Von. Tae. Hindi ko talaga sinasadya. Sensya. Alam kong nabwibwisit na kayo ni Yen nung mga panahong yun dahil alam kong wala kayong pasensya tulad ko. Haha. Pero atleast nakapagbonding kayo ni Yen diba? Nakapagdate pa nga kayo eh? Hahah

So ayun, pasakay na kami ni Von at si Yen naman sasakay na ng ibang jeep. May nadaanan kaming jeep na papuntang Monumento pero sabi ni Von hindi daw yun, dun pa daw sa kabilang kanto. Nakarating na kami sa isa pang kanto at nasabi niyang mali pala siya, dun pala sa kanina ang sakayan. Pocha. Naglakad pa kami. Buti walang pasikot sikot yung lugar kundi naligaw na kami. Nu ba yan. Tama nga si Gab ala kang sense of direction.

Pagbalik namin sa tamang sakayan, andun pa din si Yen. Magkasunod lang na umalis ang jeep naming. Pakaway kaway pa kami kay Yen sa kabilang jeep (parang tanga lang). Nang nawala na ang jeep ni Yen sa likod naming, kinabahan kami baka sumabog na yung sinasakyan ni Yen (hanggang ngayon natatawa pa din ako..hahaha). Pero bago pa yang hirit na yan, nagtanong si Yen kung san kami sasakay ni Von, sabi ni Von, sa spaceship daw. Pocha. Naloka ko. Haha. Napakatino pa naman ng pagkakatanong ni Yen tapos ang tino din ng sagot ni Von. Ayoko naaaa. Haha. Parang buong araw lang akong tumawa. Tumatawa lang ako habang naliligaw na kami Von.

Tapos pota. Sabi k okay Von sa may dambana malapit sa Fatima ako bababa. Tapos pinara niya ko sa may Fatima. Paksyet. Ang layo ng nilalakad ko. Tirik na tirik pa ang araw. Sa Main niya ko binababa. Tapos ako habang hirap na hirap sa paglalakad, nakikita ko pa siya sa jeep na tumatawa tawa lang. Pucha! Kasalanan mo to!!!Tumatawa tawa ka pa diyan. Hinayupak ka kahit malabo mata ko kitang kita pa din kita. (natatawa na lang ako sa panahong to) Tapos sabi niya pa sakin sabayan ko na lang daw yung isa pang nakasakay kasi sa Fatima rin ang baba nun. Pocha. Napahamak pa ko. Tapos nung nakababa na ko, nakwento niya pa sakin na may nagtanong pa daw sa kanya nun sa pasahero kung san daw ako pupunta tapos siya daw tumawa na lang (hayop ka talaga!hahaha. ang sama mo.)

At kinabukasan…..napagusapan naming ang nangyari kahapon, ang pagkaligaw ligaw ko, at paglalakad ko ng mahaba at sinagot niya ko ng “HAHAHAHAHAHAHHAHAHA!!!” Grabe ang tino mo! WOOOOO! Hahaha. Sasambahin na kita! Pocha! Akala niya raw yung sinasabi kong DAMBANA eh pangalan ng lugar eh yun pala daw eh dambana pala talaga. Leche. Dapat sayo may nakatatak na mapa sa noo nang di ka maligaw at hindi mo ko iligaw eh. Hahaha.

Magandang Umaga c:

Ang aga aga. Kagigising ko lang. Hindi pa naghihilamos. Hindi pa nagsusuklay. Hindi pa nagmumumog. In short, wala pang kaprepa- preparasyon sa katawan. Ang pinakapanget kong state, ang kagigising lang. Pero kiber lang, magpapaload pa din ako sa labas. Nasa tindahan na ko at mukhang lumayas pa yung nagtitinda. Naiinis ako pero ayoko pang sumigaw kaya ang ginawa ko na lang, kinatok katok yung tindahan nila. Ang tagal kong kumakatok katok dun. Inaantok na ko kakakatok. At sa wakas! Dumating na rin yung nagtitinda. Sabi niya (with a smile), “ano yun?” Natameme ako for 5 seconds at ang nasabi ko na lang ay “Ahmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm(nablangko ako)……..paload po.” Tae. Ang gwapo niya! OMG! Gandang pambungad ng umaga, nakasmile pa hindi katulad ng nanay ko na kakagising ko pa lang ay wala ng ibang ginawa kundi mag-utos. Magwalis ka. Linisin mo yung electric fan. Ayusin mo yung aparador mo. Hay nako! Parang pagkagising ko na lang ay hindi na ko anak ng nanay ko at ako na ang katulong sa pamamahay na ko! Pota! Gaguhin mo na ang gago wag lang ang bagong gising na Jaja! Ayoko sa lahat yung dinadakdakan ako sa umaga eh. So, anyway, balik tayo kay kuyang pogi. At nung binigay na niya yung cellphone para itype ang number ko, ay, nalowbat yung cp. Sabi ko sa kanya, “ay nalowbat po.” Sabi niya (with a smile ulit), “ay pasensya.”

Nakakaloka. Ano kayang nakain ni kuya at lagi siyang naka-smile?

Tinolang may carrots

Ang nanay ko nagpakuno na naman ng kung anong pagkain…tinolang may carrots…ano ba yan…naloloka ko! Nagulat talaga ko nang buksan ko yung kaldero, ano to? PARANG MAY MALI (expression ni Norman…hango sa there’s something W)? Akala ko luyang dilaw lang, ay, popo, carrots nga! Kelan pa nagkacarrots ang tinola? Sabihin mo, Ma. Sabihin mo. Sige na nga, kainin na lang kung anong hinain (pano pag naghain ng sawa ang nanay mo? Kakainin mo pa din…may mali sa expression ng mga nanay na to).

Anak RAW ni Rizal si Mao Zedong at Hitler

Ayoko na. Nagreresearch ako about kay Rizal as a preparation for my next sem, may Rizal course kasi kami. And interested din ako sa lifestory niya but I’m not in favor of him as our national hero (nabanggit lang) because I’ve found Bonifacio braver even though hindi siya kasing talino ni Rizal (pero minsan naiisip ko yung ilang ginagawa ni Bonifacio minsan walang sense eh pero mas gusto ko yung story niya, rags-to-riches). Okay…okay…so much for that ang daldal ko talaga. May nabasa akong blog about kay Rizal na anak niya daw si Hitler at Mao Zedong. May mga stinate siyang mga evidence but I’m still evaluating it, kung totoo nga or bangka lang. I’ll give an update after ng research ko about kay Rizal, Mao Zedong, & Hitler or baka after na ng Rizal course ko…haha

link

Sorry…sorry…sorry PART 2

Pangalawang tao ng nasaktan ko or naoffend kakablog ko. OMG. Sorry. Too much self expression lang ni BITTERNESS. Dapat kasi tuwing nagsusulat ako ng blog may pipigil sakin kung sakaling masyado nang harsh yung pangaasar or pag-eexpress ko ng galit, at dapat ay yun si Ruby.

OMG. Sorry dahil natawag kita ng kung ano anong masakit na salita. Nadala lang. From now on, I’ll keep my mouth shut. Stupid kasi ko. Sensya. Akala ko kasi hindi ka nagbabasa ng mga ganitong mahahabang paragraphs, based sa pagkakakilala ko sayo noon, sensya, hindi ako nagmemental dating. I’m sorry dahil ayon kay Ruby, nadegrade daw kita masyado. Sorry, insensitive ako at bobo dahil hindi ko naisip na possible mong mabasa blog ko. Hay.

Ang sama sama ko. Sorry. Nasangkot pa kita sa kalechehan ko. Hindi ko alam kung ano pa yung mga nabasa mo sa blog ko na nagpapatama sayo (well, madami yun….), pero sa lahat ng yun, sorry. Atleast, naalala kita tuwing nagbloblog ako diba? (ulol…sinong inuto ko??)Well, wala na kong magagawa andyan nay an, nakasakit na ko….kaya masasabi ko na lang na SORRY HINDI NA MAUULIT PROMISE (hindi ako tumutupad sa mga promise but this time, ttry ko tuparin)

SORRY, SORRY, SORRY.