The Killer Bus

Gabi na kami umuwi ng Bulacan ng nanay ko. Edi sakay kami ng bus. Dala ng nanay ko yung maleta kong malaki. Natatawa ako kasi lahat ng daanan ng nanay ko paupo ng bus, binura niya ang mukha dahil sa laki ng bag na dala niya. Talagang wala siyang pake, may tamaan man o wala. Ako naman naawa sa mga pasahero kaya inayos ko pagdadala ni mommy ng bag. Haha. Pero natawa ako sa reaksyon nung isang matanda na nasagasaan ng bag ni mommy. Haha. Sana mapakita ko sainyo kaso hindi ko nakuhaan ng picture. Hindi ko rin madescribe. Kasalukuyan akong tumatawa ng ginawa ko to. Hahaha. Yung matanda kasi nakasibangot tapos tinutulak palayo yung bag ni mommy. Galit na galit yung matanda. Haha.

Gusto ko talagang nagtratravel o maggala o magadventure with Ruby kasi nakakaisip ako ng ibloblog. Para kasi sakin, pang pawala ng stress yung paggala.

So, ayan nakaupo na kami sa bandang likod. Biglang humarurot yung bus. Nagsosounds na ko nun pero rinig ko pa rin yung lakas ng engine ng bus. Syet. Hindi ko na maintindihan yung pinapakinggan ko. Halos sumubsob na ako sa bilis ng takbo (lipad pala) ng bus. Nagplantsa pa ko ng buhok magugulo din pala dahil sa bus na to. Tae. Burado ang mukha ko. Susme! Pagkababa ko siguro ng bus mukha kong nirape. Tae.

Hindi ko na makuhang tanggalin ang headphones sa tenga ko dahil hindi ko naman maintindihan ang pinapakinggan ko. Wala pa kami sa NLEX pero harurot na ang bus. Para kaming mamatay. Inover takean na niya lahat ng pwedeng overtakean. Tae! Lumipad ka na kaya, manong? Natatae ka siguro? How’s your driving? How’s his driving ? How’s his flying?

At ito na ang kinatatakutan ko, nasa NLEX na kami. Pusang gala. Parang matatanggal ang buhok ko sa sobrang bilis at lakas ng hangin. Sabay hihirit ang nanay ko: Mukhang libre na tayo ah. Hindi pa tayo sinisingil ah. Sabi ko: Buhay naman natin kapalit (hindi ako nag-“oopo”. Bastos ako eh. Pero para sakin yang opo opo na yan parang boundary para maging close sa mga matatanda kaya I decided to break the boundary. By the way, hindi rin ako gumagalang sa mga matatanda na hindi dapat igalang kasi para sakin, kung gusto mong igalang kita, igalang mo muna ang kapwa mo mapa-bata man o matanda dahil pantay pantay lang naman tayo, edad lang naman yan. Kaya lagi akong napagsasabihan ng mga mas matatanda sakin na bastos pero yun ang prinisipyo ko, irespeto niyo ang prinisipyo ko. Hala, nagsermon??)

Okay. Nakauwi naman kami ng buhay. Pagkasakay naman ng jeep. May nakasabay kaming matanda na hip hop. Nakasumbrero pa ng jejemon yung matanda habang kumakain ng lansones (yung grapes na kulay flesh. Di ako sure kung yun nga ang tawag dun. Di kasi ako kumakain nun). Siga si lola, tinatapon lang sa bintana at sa sahig mga pinagbalatan niya ng lansones. Haha. Tapos lumagpas pa si lola, yan kasi, kain ng kain. JOKE. Hahaha. Siguro kasi malabo na mata niya tapos madilim pa (ramdam kita, lola, wala rin akong masyadong nakikita pag gabi)

At kinabukasan, ang sakit ng pwet ko. Dahil sa pagbobounce sa killer bus??haha..Hindi ako makaupo at makatayo, parang nirarayuma. Nagkapasa pa. grabe talaga!!!