Kwentong barker

Tuwing makakakita ka ng isang jeep na nakahinto, asahan mo sa tabi nun may barker na sumisigaw ng UST Espana Lacson. Karaniwan silang lalaki pero minsang may babae din. Malakas ang boses nila. At pag napatingin ka sa kanila o lumapit ka sa jeep pipilitin ka nilang sumakay kahit na hindi ka naman talaga dapat sumakay doon.

Paborito rin nila ang linyang “Maluwag pa…maluwag pa…” Kahit na ang katotohanan ay halos magkandungan na ang mga pasahero. Naghalo halo na ang pawis, putok, at baho ng mga katabi mo sa jeep.

Isa pang common sa mga barker ay lagi silang galit.

Mayroon akong kilalang driver (madalas ko siyang nakikita) na pag hindi ka sumakay sa jeep na iniendorce niya, sasabihan ka ng “Ang arte mo!!!” – exclamation talaga. Oo, nabiktima na niya ko. Mga dalawang beses na. Kuya, wala namang pilitan. Wag mo kong pilitin na sumakay kahit punong puno na at ¼ na lang ng pwet ko ang makakaupo (1/4 pwet ko = 1/100 pwet ni Ricka). Ang bawat consumer ay may karapatang makapagdesisyon at mamili (batay sa Consumer Act of the Philippines).

Minsan na kong nasakay sa jeep kahit na masikip na dahil sa takot kay Manong. Nangawit lang ako. Para akong nakasquat. Tapos pinagbabayad pa ko ng 7 pesos (kasi sabado nun). Aba. Sana sumabit na lang ako! May free na 100 percent pollution pa.

Favorite line din ni Manong ang “Konting usog lang ho!!!!! Para makaalis na kayo!!!!!”. Kuya, bat lahat ng statements mo nasa exclamation form?? Para kang isang malaking exclamation point.

Isa pang Manong barker ang medyo kinainisan ko, si Manong2. Si Manong2 ay laging nagpapausog sakin na tumabi sa katabi ko kahit na mga 10 times na kong umusog. Anong gusto mo kumandong na ko sa katabi ko? Okay sana eh. Kaso babae ang katabi ko. Sana si Baldo na lang. joke.

Kung may kwentong barber, may kwentong barker din. Kwento ng mga exclamation point.