Masaya akong nagsosoundtrip ng mga kanta ng Romance on a Rocketship habang naghahanap ng lalagyan ng tubig sa SM department store. Paikot ikot ako sa loob kasi hindi ko alam kung san ba nakalagay yun.
May napansin akong kakaiba, walang masyadong tao. Wala akong nakakasalubong na naglalakad. Eh dati ang dami laging tao dun. At ang weird pa, yung mga saleslady hindi gumagalaw at hindi lumalapit sakin (diba karaniwan na yung lalapitan ka ng saleslady at sasabihan ka ng kunga ano ano na hindi ka naman interesado sa mga sinasabi niya kaya lumalayo ka na lang). Lahat ng mga saleslady at iba pang mga taong nakatayo lang at naistatwa ay nakatingin sakin. Bakit kaya? Lahat talaga hindi gumagalaw, nakatayo lang. Feeling ko pinagtritripan ako ng mga to o kaya naman ay nasa Wow, Mali ako. Syet. Ano bang problema? Masyado ba kong maganda (ang kapal) kaya natutulala na lang kayo.
Snob na lang ako sa mga nangayayari, patuloy lang ako sa paghahanap ng baunan ng tubig. Umakyat ako sa 2nd floor, hanggang sa scalator nakatingin sila sakin. Naiinis na ko. Anong bang meron sakin!!!!!! Wala namang mali sakin ah. Matino pa naman ichura ko. Anu berrrrr!!! Rawr.
Natapos na yung Dancing on your grave, kanta ng romance on a rocketship na pinapakinggan ko pagpasok ko ng department store. Nagkaron ng sandaling katahimikan sa aking mundo. At may naririnig akong nagdadasal. Hindi naman kanta sa cellphone ko yun. Ay, syet. Nagdadasal pala sa loob ng department store. Napahinto ako at napa-syet. Kaya pala nakatingin sila sakin. Iniisip siguro nila na napakabastos kong bata. UST pa man din ako, catholic school tapos hindi ako humihinto sa paglalakad habang nagdadasal. Ang bastos ko! Sorry, Lord. Hindi ko naririnig, nagsosounds ako. OMG! Sorry, Lord at nagambisyon pa ko na napakaganda ko kaya sila nakatingin sakin. Sorry, Lord.
Ang payo ko, wag magsosoundtrip habang nasa SM department store baka oras ng pagdadasal.
No comments:
Post a Comment